królować

królować: królować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, królowaćluję, królowaćluje {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'sprawować władzę królewską, panować w królestwie' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zajmować najważniejszą, uprzywilejowaną pozycję; dominować, przeważać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ktoś króluje w towarzystwie. W modzie króluje styl sportowy. W jego sercu króluje smutek. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'górować nad czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nad wsią królowała wieża kościoła. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

królować — ndk IV, królowaćluję, królowaćlujesz, królowaćluj, królowaćował «sprawować rządy w królestwie, panować w królestwie» Dynastia Jagiellonów królowała w Polsce wieki. przen. a) «zajmować najważniejsze miejsce, przodować, wybijać się, panować» W… … Słownik języka polskiego
królowanie — n I rzecz. od królować … Słownik języka polskiego
panować — ndk IV, panowaćnuję, panowaćnujesz, panowaćnuj, panowaćował 1. «być władcą, panem kraju; władać, królować» Dynastia Burbonów panowała w Hiszpanii. ∆ hist. Dom panujący «rządząca dynastia, rodzina panującego władcy» przen. Lew panował wśród… … Słownik języka polskiego
tronować — ndk IV, tronowaćnuję, tronowaćnujesz, tronowaćnuj, tronowaćował książk. «siedzieć na tronie; siedzieć jak na tronie, zajmować naczelne miejsce; królować» Tronował ponad pół wieku … Słownik języka polskiego
rzązić — 1) Być najlepszym; królować Eng. To be the best; to dominate 2) Bawić się lub świętować, zwłaszcza hucznie Eng. To carouse or celebrate … Słownik Polskiego slangu
panować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, panowaćnuję, panowaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być władcą, sprawować władzę; królować, rządzić jako władca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jagiellonowie panowali w Polsce do 1572 r … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias